Maatschappelijke acceptatie van transgenders in verschillende culturen



Foto: Bert Woudstra

Het denken over geslacht en gender verschilt per cultuur. Het denken over transseksualiteit verschilt hiermee dus ook per cultuur.

Transseksualiteit is geen "moderne ontdekking", maar een niet vaak voorkomende natuurlijke variatie in het menselijk geslacht dat is gedocumenteerd sinds de oudheid. In veel culturen zoals indiaanse stammen in Noord-Amerika hebben transseksuele personen lang de vrijheid gehad hun leven te leiden in de geslachtsrol waarin ze zich comfortabel voelden. Het is onbekend hoe dit is ontstaan, maar in het oude Griekenland en het Romeinse Rijk hadden transseksuele vrouwen een positie in de samenleving gekregen die vaak van religieuze aard was.


Venus Castina was een personificatie van de Romeinse godin Venus of de Griekse godin Aphrodite die stond voor "vrouwelijke zielen opgesloten in een mannelijk lichaam".

Tussen 630 en 625 v.Chr. ondernamen de Scythen een inval naar Zuidwest-Azië, waarbij ze tot in Palestina kwamen. Herodotus bericht hoe de Egyptische farao Psammetichus I die over Egypte heerste van 664 - 610 v. Chr. de Scythen met een afkoopsom bewoog terug te keren. Op de terugweg plunderden ze in  Ashkelon  de tempel van Venus, waarna Venus hen strafte door hen te treffen met de “vrouwelijke ziekte” ofwel hen in vrouwen te veranderen. Dit verhaal staat te lezen in Herodotus Historiën boek 1, hoofdstuk 105

Hippocrates (460-370 v. Chr.) beschreef de Scythen als mensen die niets hadden van mannen, vrouwelijke beroepen beoefenen en vrouwelijk neigingen en gedragingen vertoonden. 

Er is in Nederland gelukkig nu veel verbeterd, maar toch is in Nederland de acceptatie nog steeds ver te zoeken. In veel landen is het met de acceptatie nog veel erger gesteld.

In 70 landen is homoseksualiteit strafbaar
In 46 landen geldt dat ook voor vrouwen
In 27 landen kunnen lhbti’ers 10 jaar tot levenlange gevangenisstraf krijgen
In 30 landen staat om homoseksualiteit tot 8 jaar cel
In ten minste 11 landen kun je zelfs ter dood veroordeeld worden
In slechts 11 landen zijn lhbti-rechten opgenomen in de grondwet
In 57 landen is er brede bescherming voor lhbti’ers


In die landen worden ook transgenders vervolgd. Met de recente opmars van de Taliban in Afghanistan, vreest LGBT Asylum Support voor de positie van kwetsbare LHBTI+ers. Recente berichtgeving duidt erop dat zij in Afghanistan, waar hun bestaan reed onzeker was, zijn overgeleverd aan de genade van de Taliban. Die zijn berucht vanwege hun intolerantie en bloeddorstigheid jegens LHBTI+ers. (Gaykrant)

LHBTI+-ers in Rusland, Polen, Hongarije, Pakistan en Indonesië krijgen het steeds zwaarder te verduren. Zij worden steeds vaker het mikpunt van discriminatie, haat en geweld. Sinds 2013 is in Rusland de zogeheten Wet tegen "homopropaganda" in werking. Vanaf dat moment hebben LHBTI-ers zelfs het recht van vereniging niet meer: ze mogen niet gezamenlijk voor hun rechten opkomen. Een groep Russische senatoren heeft een wetsontwerp gelanceerd, die het onmogelijk maakt dat iemand haar of zijn naam aanpast of wettelijk een ander geslacht aanneemt.
Polen heeft ‘anti-lhbti-zones’ onder druk van de EU ingetrokken. Maar de haat en de discriminatie jegens homo’s en transgenders is enorm. Zelfmoord ligt op de loer.
Hongarije: besluit om transgenders het recht op wettelijke erkenning van hun gender te ontnemen
Als transgenders worden opgepakt door de politie in Oeganda, kunnen zij gedwongen worden tot een anaal onderzoek om hun homoseksuele activiteiten te ‘bewijzen’.

Het Zero Flags Project is een aftelling naar nul vlaggen. Als je al die vlaggen ziet met de namen van de landen en de maximale gevangenisstraffen wordt je triest en stil van binnen. Helemaal bij de 11 vlaggen waar de doodstraf hierop staat: Afghanistan, Brunei, Iran, Mauritanië, Nigeria, Pakistan, Qatar, Saoedi-Arabië, Somalië, Soedan, de Verenigde Arabische Emiraten en Jemen. Recentelijk zijn er nog twee doodstraffen ten uitvoer gebracht.
Van 1 juni t/m 14 juni 2022 waren de vlaggen in het kader van Zaan Pride 2022  te zien in De Bieb in Zaandam.



De Trans Murder Monitoring (TMM) van Transrespect versus Transphobia Worldwide (TvT) telde in de periode 1 oktober 2019 tot 30 september 2020 350 vermoorde transgender en genderdiverse personen.
Dat is 6% meer dan in de periode 2018-2019 en ook meer dan in 2017-2018.
Brazilië blijft koploper met 152 moorden. Mexico (57) en de Verenigde Staten (28) volgen. Sinds de start van het project op 1 januari 2008 telde TMM 3.664 moorden op transgender en genderdiverse personen.
98% van de slachtoffers was trans* vrouw of trans*vrouwelijk. 62% van de slachtoffers van wie men het beroep kende, was sekswerker. 79% van de Amerikaanse slachtoffers waren personen van kleur.
In Europa zijn 11 trans* en genderdiverse mensen vermoord. De helft daarvan was migrant.
82% van alle moorden zijn geregistreerd in Latijns-Amerika. 43% in Brazilië.
38% van de moorden gebeurde op straat en 22% thuis.
De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers is 31 jaar. Het jongste geregistreerde slachtoffer 15.
20 november is Transgender Day of Remembrance of Transgenderherdenkingsdag. 

zie ook:

Genderidentiteit

Gender (sekse)

Genderdversiteit en transgender

Third gender *Wikipedia)

Acceptatie van transgenders

Berdaches

Transgenders in Cuba

Transgendera in Brazilië

Transgenders in Ecuador

Transgenders in India

Transgenders in Indonesië

Transgenders in Iran

Transgenders in Kenya

Transgenders in Mexico

Transgenders in Nepal

Transgenders in Oeganda

Transgenders in Pakistan

Transgenders in Polynesië

Transgenders in Tailand

Transgenders in de Philippijne

Una mujer fantastica


Als je een aanvulling of opmerking hebt over deze site dan kun je een mailtje sturen naar Transarchief